- سردبیر
- ECN, STP, انتخاب_بروکر, بروکرفارکس, مارکت_میکر
- 0 نظر
- 1863 بازدید
شروع داستان تجارت خرد در فارکس
در حقیقت، اگر کارگزاران آنلاین فارکس نبودند، ممکن بود کاربران فارکس وجود نداشتند. می دانید، در گذشته، در دهه ۹۰، به دلیل هزینه‌های بالاتر معاملات، شرکت کردن در بازار فارکس بسیار دشوارتر بود. در آن زمان، دولت همانند والدین سخت گیری بود که به شدت بر تبادلات بورس نظارت داشت و فعالیتهای آن را محدود می‌کرد.
بعد از مدتی تصمیم CFTC آن بود که دیگر بس است. آنها در لایحه به نام‌های قانون بورس کالا و قانون مدرن سازی تبادل‌های آتی کالا را تصویب کردند و راه را به روی کارگزاران آنلاین گشودند. از آنجا که تقریباً همه به اینترنت دسترسی داشتند، افتتاح حساب با کارگزار فارکس ساده و راحت بود.
کارگزاران فارکس مختلف شروع به پریدن به این طرف و آن طرف کردند و مشتاق سود بردن از صنعت در حال شکوفایی فارکس بودند. اما در حال حاضر که افراد بسیار دیگری برای انتخاب شدن وجود دارند، تمایز قائل شدن میان کارگزاران خوب و بد اندکی دشوارتر است. ما آن قدر ناآزموده نیستیم که کارگزاران بد را انتخاب کنیم، منظورمان آنهایی هستند که در مکانی که با عنوان فروشگاه‌های کلاه برداری” شناخته می‌شوند، حضور دارند. اندکی جلوتر این موضوع را به طور کامل بررسی می‌کنیم.
انواع مختلف بروکرها
اولین گام در انتخاب بروکر آن است که بدانید چه گزینه‌هایی پیش رو دارید. وقتی وارد رستورانی می‌شوید، نمی‌دانید فوراً چه چیزی سفارش دهید، می‌دانید؟
البته تنها در صورتی که به کرات مشتری آنجا بوده باشید، می دانید چه چیز سفارش دهید. بیشتر اوقات ابتدا منوی آنها را بررسی می‌کنید تا ببینید آنها چه چیزی ارائه کرده‌اند.
دو نوع اصلی بروکر وجود دارد:
- میز معاملات (DD)
- و بدون میز معاملات (NDD5).
کارگزاران میز معاملات بازارسازان (مارکت میکر) نیز نامیده می‌شوند، در حالی که بدون میز معاملات خود می‌تواند به پردازش مستقیم کامل (STP) و شبکه ارتباطات الکترونیک + پردازش مستقیم کامل (ECN + STP) تقسیم شود.
کارگزار میز معاملات که به عنوان مارکت میکر نیز شناخته می‌شود، چیست؟
کارگزاران فارکس که از طریق کارگزاران میز معاملات (DD) کار می‌کنند از طریق کارمزد معامله و با دادوستد برای تریدرهای خود پول در می‌آورند. کارگزاران میز معاملات را که بازارسازان نیز نامیده می‌شوند، اگر بخواهیم معنای تحت اللفظی کنیم بازار و نرخ تبادلات ارزی ساختگی برای مشتری‌های خود به وجود می‌آورند. اگرچه ممکن است فکر کنید تعارضی میان منافع وجود دارد، اما در حقیقت وجود ندارد. بازارسازان هم مظنه‌های خرید و هم فروش را اعلام می‌کنند که حاکی از آن است که این مظنه‌ها تحت تأثیر تصمیم فرد دادوستد کننده نیست.
از آن جا که بازارسازان قیمت‌ها را کنترل می‌کنند، این امر بدین معناست که تعیین کارمزدهای معامله معین و ثابت، ریسک کمی برای آنها به دنبال دارد (جلوتر خواهید فهمید که چرا این شیوه بهتر است). به علاوه، مشتری‌های کارگزاران میز معاملات نرخ‌های حقیقی بازار بین بانکی را نمی‌بینند. با این حال نترسید، رقابت میان کارگزاران آن قدر سخت است، که نرخ‌های ارائه شده توسط کارگزاران میز معاملات اگر برابر با نرخ بین بانکی نباشد، به آن نزدیک است.
تجارت با استفاده از بروکر مارکت میکر اساساً به شکل زیر است:
بگذارید بگوییم سفارش خرید ۱۰۰۰۰۰ واحد یورو/دلار آمریکا را برای کارگزار میز معاملات خود گذاشته‌اید. کار گزارتان برای ارائه آن به شما، ابتدا سعی می‌کند از میان ارباب رجوع‌هایش سفارش فروش مشابه با آن بیابد یا آنها را به تأمین کننده نقدینگی خود، یعنی نهادی بزرگ که آماده خرید یا فروش دارایی‌های مالی است، بفرستد.
با انجام این کار، آنها ریسک را به حداقل می‌رسانند، زیرا آنها بدون اینکه جناح روبه رویی دادوستد شما را اشغال کنند، کارمزد معامله دریافت می‌کنند. در هر حال، در مواردی که هیچ سفارش منطبقی بر سفارش شما وجود نداشته باشد، آنها مجبور خواهند بود که در جناح روبه رویی دادوستد شما قرار گیرند. در نظر داشته باشید که کارگزاران مختلف سیاست‌های متفاوتی برای مدیریت ریسک دارند، بنابراین با توجه به این موضوع کار گزار خود را بررسی کنید.
کارگزار بدون میز معاملات کیست؟
چنان که از نام آن پیداست، کارگزاران بدون میز معامله (NDD) سفارش‌های مشتری‌های خود را از طریق میز معاملات ارسال نمی‌کنند. یعنی آنها در سمت دیگر دادوستد مشتری‌های خود قرار نمی‌گیرند، زیرا آنها به سادگی دو طرف را به یکدیگر ارتباط می‌دهند.
NDDها مانند پل‌سازان هستند. آنها سازهای روی مکانی صعب‌العبور یا غیر قابل عبور می‌سازند تا دو ناحیه را به یکدیگر متصل کنند. NDD ها می‌توانند یا حق کمیسیون بسیار اندکی تعیین کنند یا تنها با افزایش اندک کارمزدهای معامله مابه التفاوت هزینه‌ها و قیمت کالا را لحاظ کنند.
کارگزاران بدون میز معاملات می‌توانند STP با STP + ECN باشند.
بروکر STP کیست؟
برخی کارگزاران ادعا می‌کنند که آنها کارگزاران ECN حقیقی هستند، اما در حقیقت آنها تنها سامانه پردازش کامل مستقیم دارند.
کارگزاران فارکس که دارای سامانه STP هستند، سفارش‌های ارباب رجوعهایشان را مستقیماً به تأمین کننده‌های نقدینگی خود، که به بازار بین بانکی دسترسی دارند، می‌فرستند. کارگزاران NDD STP معمولاً دارای تأمین کنندگان نقدینگی زیادی هستند که هر تأمین کننده قیمت عرضه و تقاضای مختص خود را اعلام می‌کند.
بگذارید بگوییم هر کار گزار NDD STP دارای سه تأمین کننده نقدینگی متفاوت است. آنها در سامانه‌شان، سه جفت مختلف مظنه نرخ خرید و فروش خواهند دید:
سپس سامانه آنها، این مظنه‌های خرید و فروش را از بهترین به بدترین مرتب می‌کند. در این مورد، بهترین قیمت در سمت فروش ۱.۳۰۰۰ (می‌خواهید به قیمت بالا بفروشید و بهترین قیمت در قسمت خرید ۱.۳۰۰۱ (می‌خواهید به پایین‌ترین قیمت بخرید). نسبت فروش خرید ۱.۳۰۰۰/۱.۳۰۰۱ است.
آیا این همان مظنه‌ای است که در نرم‌افزار خود دیده‌اید؟
البته که نه!
کارگزار شما خیریه راه نینداخته است! کار گزار شما به صورت رایگان خود را به میان دردسرهای مرتب سازی آن مظنه‌ها نینداخته است.
برای جبران این زحمت‌ها، بروکرتان مابه التفاوت بین هزینه‌ها و مبلغ کالا را که مقداری اندک و معمولاً ثابت است، اضافه می‌کند. اگر سیاست آنها این باشد که مابه التفاوت ۳ پیپی را اضافه کنند، مظنه‌ای که در صحن خود خواهید دید ۱.۲۹۹/۱.۳۰۰۲ است. شما کارمزد معامله ۳ پیپی مشاهده خواهید کرد. کارمزد معامله ۱ پیپی برایتان به کارمزد معامله ۳ پیپی تبدیل می‌شود.
بنابراین هنگامی که تصمیم می‌گیرید ۱۰۰۰۰۰ واحد یورو /دلار آمریکا با قیمت ۱.۳۰۰۲ خریداری کنید، سفارش شما از طریق کار گزارتان ارسال می‌شود و سپس به یکی از تأمین کنندگان نقدینگی A یا B فرستاده می‌شود.
اگر سفارش شما تأیید گردد، تأمین کننده نقدینگی A یا B دارای موقعیت فروش ۱۰۰۰۰۰ واحد یورو/دلار آمریکا به بهای ۱.۳۰۰۱ خواهد بود، و شما موقعیت خرید ۱۰۰۰۰۰ واحد یورو/دلار آمریکا با قیمت ۱.۳۰۰۲ خواهید داشت. در آمد کارگزار شما ۱ پیپ خواهد بود.
دلیل آن که بیشتر کارگزاران نوع STP دارای کارمزدهای معامله متغیر هستند، این مظنه‌های فروش خرید در حال تغییر است. اگر کارمزدهای معامله تأمین کنندگان نقدینگی آنها افزایش یابد، آنها هیچ چاره‌ای جز افزایش کارمزدهای معامله خود ندارند. با وجود آن که برخی کارگزاران STP کارمزدهای معامله ثابت ارائه می‌کنند، بیشتر آنها کارمزدهای معامله متغیر دارند.
کارگزار ECN چیست؟
از سوی دیگر، کارگزاران ECN به سفارش‌های مشتری‌های خود اجازه می‌دهند تا با سفارش‌های دیگر در ECN تعامل داشته باشد.
شرکت کنندگان می‌توانند بانک‌ها، تاجران خرده فروش، صندوق‌های تأمین سرمایه گذاری، و حتی کارگزاران دیگر باشند. در اصل، شرکت کنندگان با عرضه بهترین قیمت‌ها برای فروش و خرید با یکدیگر دادوستد می‌کنند.
ECN ها به تریدرها اجازه می‌دهند «عمق بازار» را ببینند. عمق بازار نشان می‌دهد که سفارش‌های خرید و فروش دیگر شرکت کنندگان در چه موقعیتی قرار دارد. به دلیل ماهیت ECN، اضافه کردن مقدار مابه التفاوت هزینه و کالا بسیار دشوار است، بنابراین معمولاً کارگزاران هزینه‌های خود را از طریق کمیسیون اندکی جبران می‌کنند.
چه نوع کارگزاری باید انتخاب کنم؟
کاملاً به شما بستگی دارد. زیرا این موضوع کاملاً به این بستگی دارد که شما چگونه تریدری هستید. بستگی به شما دارد که می‌خواهید کارمزدهای معامله کوچک‌تر داشته باشید، ولی برای هر دادوستد کمیسیونی پرداخت کنید، با کارمزدهای معامله زیادتر داشته و هیچ کمیسیونی پرداخت نکنید.
معمولاً دادوستد کنندگانی که با اندکی افزایش در ارزش سهام آن را می‌فروشند، ترجیح می‌دهند کارمزدهای معامله کوچک‌تر داشته باشند زیرا زمانی که بازار به زمینه کمتری برای خریداری مجدد ارزهای فروخته شده نیاز دارد، به دست آوردن سودهای کم و زیر بار نرفتن هزینه‌های معاملات آسان‌تر است.
با این حال، کارمزدهای بالاتر برای معاملات، در نوسان‌های بلندمدت یا دادوستدکنندگان با موقعیت خرید، بی‌معنا است.
برای آن که تصمیم‌گیری‌تان آسان‌تر شود، در این‌جا تفاوت‌های اصلی بازارسازان، کارگزاران STP و کارگزاران STP + ECN ارائه می‌شود:
بروکرها شرور نیستند… درست است، بیشتر آنان نیستند!
برعکس آنچه که ممکن است در جایی دیگر خوانده باشید، کارگزاران فارکس واقعاً نمی‌خواهند به شما آسیب برسانند. آنها می‌خواهند کسب‌وکاری با شما انجام دهند، و نمی‌خواهند شما را از کسب و کار بیندازند. به این موضوع فکر کنید، اگر شما تمامی پولتان را در دادوستد از دست دهید، آنها هم مشتریان خود را از دست خواهند داد.
تریدر ایده آل برای کارگزاران میز معاملات، کسی است که بدون هیچ ضرری دادوستد را به پایان می‌رساند. به عبارت دیگر، تریدری که در انتها نه سودی می‌برد نه ضرر می‌کند.
در این حالت، کارگزار از معاملات تریدر پولی کسب می‌کند، اما به طور همزمان تریدر در بازی می‌ماند تا حسابش از بین نرود.
