- سردبیر
- درباره_فارکس, فارکس
- 0 نظر
- 633 بازدید
در پایان جنگ جهانی دوم، تمام جهان چنان هرج و مرجی را تجربه می کرد که دولت های بزرگ غربی نیاز به ایجاد سیستم برای ایجاد ثبات در اقتصاد جهانی را احساس کردند.
به همین منظور، قرارداد جهانی منعقد شد با نام قرارداد برتون وودز، که نرخ تبادل تمامی ارزها با طلا را تعیین می کرد.
این کار برای مدتی نرخ ارز را تثبیت کرد اما وقتی اقتصادهای بزرگ جهان شروع به تغییر و رشد با سرعت های مختلف کردند، قوانین این سیستم خیلی زود منسوخ شدند.
در سال ۱۹۷۱، قرارداد برتون وودز لغو شد و سیستم ارزشگذاری پولی جایگزین آن شد و بازار ارز به بازار شناور آزاد تکامل یافت، که در آن نرخ ارز با عرضه و تقاضا تعیین میشد.
در ابتدا، تعیین نرخ ارز مناسب خیلی سخت بود اما پیشرفت در تکنولوژی و ارتباطات، در نهایت اوضاع را آسان تر کرد.
در دهه ۹۰، به لطف کامپیوتر و رشد پر رونق اینترنت (به سلامتی آقای ال گور)، بانکها شروع به ایجاد نرم افزار معاملاتی کردند.
این نرم افزارها برای ارسال مظنه های قیمت به مشتریان طراحی شدند به طوری که معامله گران را قادر به اجرای فوری معاملات می ساخت.
در همین حال، برخی کارگزاری ها اقدام به معرفی معاملات مبتنی بر اینترنت کردند.
این نهادها که موسومند به «کارگزاران خرده فروشی فارکس»، با فراهم کردن حجم معامله کوچکتر، معامله را برای افراد مختلف با توانایی مالی متفاوت آسانتر کردند.
برخلاف بازار بین بانکی که در آن حجم معامله استاندارد یک میلیون واحد است، کارگزاران خرده فروشی به اشخاص امکان دادند که حتی با ۱۰۰۰ واحد، اقدام به معامله کنند!
کارگزاران خرده فروشی فارکس در گذشته، تنها دلالان بزرگ و صندوق های سرمایه گذاری بسیار بزرگ می توانستند ارزها را معامله کنند اما به لطف کارگزاران خرده فروشی فارکس و اینترنت، دیگر این طور نیست.
عدم وجود موانع برای ورود به بازار سبب شده که هر فردی بتواند با یک کار گزار قرارداد ببندد، حساب باز کند، پول واریز کند و در آسایش خانه به معامله فارکس بپردازد.
انواع کارگزاران بازار فارکس
۱. مارکت میکرها (Market Makers)
فرض کنید می خواهید برای خوردن حلزون به فرانسه بروید. برای داد و ستد در آن کشور، ابتدا باید به بانک یا صرافی محلتان بروید و مقداری یورو بخرید.
برای اینکه آنها طرف مقابل معامله شما باشند، باید توافق کنید که پول کشور خود را با قیمتی که آنها تعیین می کنند تبادل کنید.
مانند همه اقدامات تجاری، این خرید و فروش نیز شامل هزینهای می شود که در اینجا به شکل کارمزد خرید و فروش است.
به عنوان مثال، اگر قیمت خرید (پیشنهاد) بانک بریا EUR/USD معادل ۱.۲۰۰۲ و قیمت فروش آنها (درخواست) ۱.۲۰۰۴ بوده و بنابراین کارمزد خرید/فروش برابر با ۰.۰۰۰۲ است.
اگرچه به ظاهر کوچک است، اما هنگامی که در مورد میلیون ها تراکنش فارکس در هر روز صحبت می کنید، سود هنگفتی برای مارکتمیکرها ایجاد می کند!
میتوان گفت که سازندگان بازار بلوک های سازنده اساسی در بازار ارز خارجی هستند.
سازندگان بازار خردهفروشی در واقع نقدینگی را با بسته بندی مجدد قرارداد بزرگ عمده فروشان، آنها را در قطعات کوچک فراهم می کنند.
بدون آنها، معامله فارکس برای افراد متوسط بسیار سخت خواهد شد.
۲. شبکه ارتباطات الکترونیکی (Electronic Communications Network – ECN)
شبکه ارتباطات الکترونیکی نامی برای نرم افزارهایی است که به طور خودکار دستورهای خرید و فروش مشتری را با قیمت های اعلام شده مطابقت می دهند. این قیمت های اعلام شده از سازندگان بازار، بانکها، و حتی دیگر معامله گرانی که از ECN استفاده می کنند جمع آوری می شود. هر گاه دستور خرید یا فروش خاصی صورت می گیرد، با بهترین قیمت خرید فروش موجود مطابقت داده میشود. با توجه به توانایی معاملهگران برای تعیین قیمت خود، کارگزاران ECN معمولا کمیسیون بسیار کمی برای معاملات دریافت می کنند. ترکیبی از کارمزدهای اندک و کمیسیون اندک، معمولا موجب می شود هزینه های تراکنش کارگزاران ECN بسیار پایین باشد.